Park Mużakowski to park krajobrazowy z 1. połowy XIX wieku, czołowy przykład europejskiej sztuki ogrodowej tego okresu, a zarazem jedyne w swoim rodzaju połączenie natury i sztuki ogrodniczej. Założył go – na obszarze o powierzchni ponad 700 ha – książę Hermann von Pückler-Muskau. Park położony jest na polsko-niemieckim pograniczu w malowniczej dolinie Nysy Łużyckiej, na odcinku przełomu rzeki przez formacje geologiczne moreny czołowej, zwanej Łuk Mużakowa. Zachodnia część Parku (ok. 200 ha) leży po stronie niemieckiej, na terenie miasta Bad Muskau. Część wschodnia Parku (ok. 500 ha) po stronie polskiej, w Łęknicy. Obie części łączą dwa mosty na Nysie Łużyckiej – Most Podwójny i Most Angielski. Obecnie stroną wschodnią Parku Mużakowskiego zarządza Narodowy Instytut Dziedzictwa, a stroną zachodnią Fundacja „Fürst-Pückler-Park-Bad Muskau”.
Od końca lat 80. XX wieku park jest przedmiotem polsko-niemieckiego projektu rewaloryzacji. Jest to jedyny w Europie przykład ścisłej współpracy dwóch państw na rzecz ochrony i konserwacji krajobrazu kulturowego. Działania prowadzone w Parku Mużakowskim uzyskały aprobatę międzynarodową. W 2004 roku Park Mużakowski został uznany za Pomnik Historii i wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Obecnie Park Mużakowski odwiedza rocznie ponad 300 tys. turystów z całego świata.
Park Mużakowski można zwiedzać pieszo, rowerem lub konno. Park o każdej porze roku, a nawet porze dnia przybiera inną szatę i odkrywa przed nami swoje piękno.
